متن درباره آسمان (اشعار و متن‌های قشنگ درباره آسمان زیبا)

متن درباره آسمان را در سایت ادبی و هنری روزنو برای شما دوستان به صورت گلچین آماده کرده‌ایم. این متون بسیار زیبا و خاص را می‌توانید در ادامه خوانده و آن‌ها را در کپشن و استوری بازنشر کنید. با ما باشید.

متن و جملات درباره آسمان

آسمان چشم به راهِ ستاره ها ست…

Our mind is just like a sky

ذهن ما درست مثل یک آسمان است

آرزو دارم

در آسمان ها

زمینی داشته باشم

تا بر سنگ فرش ابرها

دور از زیبایی های زشت این حوالی

قدم بزنم…

ابرهای آسمان هر سرزمینی،

شبیه مردمان همان سرزمین می بارند…

آسمان

و هر چه آبیِ دیگر

اگر چشمان تو نیست

رنگ هدر رفته است

بر بوم روزهای حرام شده

چه رنگ‌ها که هدر رفتند

و تو نشدند…

شعرهایم تا آسمان

برایت قد می کشند

باید روح

بزرگی داشته باشی…

بیا آبی باش به رنگ آسمان

تا من همیشه سر به هوایت باشم

تنها از راه دل است که می توان آسمان را لمس کرد

ای آسمان!

گر چه هنوز استوارم اما

از سالهای بی باران

با تو حرفها دارم……

رویاهای ما؛

بال هایی هستند که به ما فرصت لمس کردن آسمون رو میدن

می خواستم آغاز را

در انتهای یک پرواز

رنگ کنم،

آسمان تمام شد!…

مطالب مشابه: متن درباره طبیعت / جملات زیبا و ادبی درباره طبیعت و زندگی

آسمان فرصت پرواز بلندیست ولی…

قصه این است چه اندازه کبوتر باشی

آسمان تویی…

و باران گریه ی ابرهایست که دستشان به تو نمیرسد…

دریغ از اینکه تو آسمان هستی…

و همیشه آنها را در آغوش گرفته ایی…

رشک با فهم به از اشک بی فهم…

تو که: شعر شررباری سراپا،

پر از حسّی؛ صفا داری سراپا؛

برای وسعت یک آسمان عشق،

شکوهِ مِهررخساری سراپا!

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

پرسه می زند

در مرز آسمان

قاصدک تمبر ندارد!

که به مقصد برسد.

هرکسی در آسمان با یک ستاره دلخوش است !

عیب من؛

این بود شاید…

ماه را میخواستم!

عکس نوشته های زیبا درباره آسمان

آغوش آسمان باز است

درمن

پرنده ای فوبیای پرواز دارد…

این بهارِ ناب، چون شعرِ تَر است

مثل یک دیدارِ تازه، نوبر است

آسمان، آیینه کاری می شود

در زمین، آیینه، جاری می شود

می شود با خطّی از باران نوشت:

بهترین ماهِ جهان، اردیبهشت…

به ماه می مانی

در برکه نزدیک و ،

در آسمان دور

مهتاب معلق ماند

در پنجره

وقتی که منطق آسمان

زمستان شد

و اشک ماه یخ بست

در گرمی شراب

هر کجا هستم باشم

آسمان مال من است

پنجره ، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است

چه اهمیت دارد

گاه اگر می رویند

قارچ های غربت ؟

آرزویت را بر آورده می کند

آن خدایی که

آسمان را برای خنداندن گلی می گریاند

در این کُلبه در این مَعبد در این مسجد در این خانه در این ویرانه آتش گرفته به دنبال چه میگردی؛ سر بر آسمان افکن خدایت را تو میبینی

دیگر حسرت دیدن پرواز هیچ پرنده ایی را نمیخورم…

از آن روزی که قفس چشمانت آسمانم شده.

آدمی بودن غم انگیز است

وقتی هوای آسمان به سرت بزند

و بال پرواز نداشته باشی…

گاهی اوقات فقط به آسمان نگاه می کنم و میگویم خدایا میدونم که کار تو بود ممنونم!

دنیا بهشت است اگر

همه چیز سر جای خودش باشد

ماهی در آب

پرنده در آسمان

و

سر من

روی سینه ی تو

روی ماهت را که میبینم ،

ماه پنهان می شود !

دیدنت ماه که سهل است ،

آسمان از دیده ام پنهان کند !

فاطمه باخدا

ماه که خوابید،

سوسوی ستاره ها،

تنها دلخوشی آسمان شد.

آدمی بودن غم انگیز است

وقتی هوای آسمان به سرت بزند

و بال نداشته باشی…

صبح‌ها وقتی خورشید در می‌آید متولد بشویم

هیجان‌ها را پرواز دهیم …

روی ادراک فضا، رنگ، صدا، پنجره گل نم بزنیم …

آسمان را بنشانیم میان دو هجای هستی

ریه را از ابدیت

پُر و خالی بکنیم

خدایا آسمانت متری چند؟

دیگر زمینت بوی زندگی نمیدهد…

شب ها پرنده هایش می روند روزها، ستاره هایش بیین، آسمان هم که باشی باز تنهایی!

متن عاشقانه درباره آسمان

آسمان که دلش می گیرد،

–ابری می شود

نمی دانم

چرا من،

هوای گریه دارم!

لیلا طیبی (رها)

باران که می بارد دلم برایت تنگت تر می شود…

راه می افتم،

بدون چتر،

من بغض می کنم،

آسمان گریه می کند !

من می روم

و کلیدِ این خانه ی دلگیر را

زیر هیچ گلدانی نخواهم گذاشت.

دلتنگ که شدی

آمدی نبودم

نگرد!

باران،

هرگز شبیهِ آنچه بود

به آسمان بر نمی گردد…

زمین، عروس شد و آسمان به حرف آمد

چه شادباشی از این خوبتر که برف آمد

آخر شب که می شود نگاهی به دل آسمان می اندازم تنها کسی که در کنارم می ماند سکوت است دلم میگیرد و بغض راه نفسم را می بندد چاره ای ندارم جز ریختن اشک هایی همچون خون.

ببار ای آسمان امشب که قلبم باز بی تاب است…

نه روز آرامشی در دل نه شب در چشم من خواب است

دلت که گرفت ، دیگر منت زمین را نکش

راه آسمان همیشه باز است

اگر هیچکس نیست ، خدا که هست…

دلت که گرفت

دیگر منت زمین را نکش

راه آسمان همیشه باز است

اگر هیچ کس نیست

خدا که هست

هنرمند منبعی از احساساتی است که از هر جایی دریافت می شود: از آسمان، از زمین، از یک تکه کاغذ، از یک جسم متحرک، از یک تار عنکبوت.

آسمان، چشمانت

گریه هایت باران

گونه هایت چو افق وقت طلوع

به شب خانه ی من آوردی

روز را با قدمت

دریا را بو کن و آسمان را احساس…

بگذار روح و جانت به پرواز در بیاید

ای آسمان!

گر چه هنوز استوارم اما

از سالهای بی باران

با تو حرفها دارم……

آسمان هر جا که تو باشی

شروع می شود

کهکشان از کنار تو آغاز می شود

منظومه ها در طواف تواند

تو در همه ی کرات مهربانی می ریزی

تو حتی کنار پنجره ی کوچک من

پیدا می شوی

سلمان هراتی

ذهنت را باز کن

تو زندانی نیستی

تو پرنده ای در حال پرواز هستی

که در آسمان، رویاهایت را جستجو می کنی

ماه که خوابید،

سوسوی ستاره ها،

تنها دلخوشی آسمان شد…

توی آسمون من،

دو تا ماه وجود داره…

یک ماه همونیه که هر شب تو آسمون میبینیمش

و یکی هم تویی هستی که هر روز میبینمش.

The sky is the perfect empty canvas with cloudy drawings over it

آسمان مانند یک بوم خالی است با نقاشی های ابری روی آن

دلتنگی هایم را نشاندم روی دوش بادبادک

و فرستادمشان به آسمان

دارد باران می بارد

آفتاب پاییز، گرم و آرام است،

نسیمش ملایم و آسمان آبی اش با آن ابرهای سفید، مملوء از زیبایی ست!

و مزارع طلایی اش، همه جا به چشم می خورند…

پاییز در راه است و آسمان، مانند یاقوتی کبود، زمین را پوشانده…

آسمانی که با باد پاییزی، چنین پاک و زیبا شده است!

جملات زیبا درباره آسمان و ابر

تا زمین در گردش و تا آسمان در چرخش است

پناه من تویی یا رب

دلا بگریز از این خانه که دلگیرست و بیگانه

به گلزاری و ایوانی که فرشش آسمان باشد

مولانا

آسمان یک گالری هنری بی نهایت است

که درست بالای سر ما قرار دارد…

آسمان چشم های تو بود،

پنجره را باز کردی و من پَرپَر زدم برای دوست داشتنت پرنده باید بود.

تو ستاره ام باش..!

قول می دهم یک عمر،

آسمانِ شب هایت باشم…

باز آسمان به پنجره ها برف می زند

انگار از نوازش تو حرف می زند…

آسمان را ببین!

با آنکه همه جهان، در آغوشش هستند برایشان اشک می ریزد.

آسمان اشک میریزد؛

تا گلی دوباره متولد شود

تا درختی،شکوفه دهد

تا انسانها با دلی غمگین،زیر باران قدم بزنند…

مطالب مشابه: متن درباره غروب / جملات احساسی، غمگین و خاص درباره غروب خورشید

پنبه کرد زمین

هر چه رشته بود آسمان…

از آسمان

چشم پوشیدیم،

پرواز را

فراموش کردیم

و در کنج قفس

به روی خود نیاوردیم

پرنده شدن

آخرین رسالت مان بود.

آسمان خودرا ببین……

چقدر پریشانه …..

پس هوای آسمان ….

خودرا داشته باش.. ..

زندگی کوتاهه….

آسمان دلت را حیف نکن……….

و بگو با لوح ساده ات چه کردند که بد بودن را

برگزیدی ؟!

شاید روزی ،تاریکی را از آسمان وجودت دزدیدم……..

نان را، هوا را،

روشنی را، بهار را،

از من بگیر

اما خنده‌ات را هرگز

تا چشم از دنیا نبندم.

در آسمانم بمان

من ماه را

با تو می شناسم

‏کسی که بهشت را در زمین نیافته است،

آن را در آسمان نیز نخواهد یافت.

‏خانه خدا نزدیک ماست،

‏و تنها اثاث آن عشق است…